NOT KNOWN FACTUAL STATEMENTS ABOUT میوه عسل

Not known Factual Statements About میوه عسل

Not known Factual Statements About میوه عسل

Blog Article

در این روش ظرف شربت آب و شکر را جلوی کندوی زنبور عسل می‌گذارند و زنبور به جای اینکه از گل‌ها و گیاهان تغذیه کند، از همین شربت تغذیه می‌کند و این شربت را به کندو می‌آورد و عسل را با همین آب و شربت تولید می‌کند.

برای آب کردن این شکرک می‌توان از آب گرم استفاده کرد ولی باید توجه شود که اگر عسل با دمایی بیش از ۴۰ درجه سلسیوس گرم شود، مواد بیولوژیکی فعال آن از بین خواهد رفت.[۱۱]

این ویژگی ها به تسریع فرآیند بهبودی و ترمیم بافت های پوستی کمک می کنند.

مواد معدنی و ویتامین های موجود در عسل، به قوای دفاعی بدن افزوده و می توانند در مقابله با عفونت ها کمک کنند.

خواص عسل؛ تمام خاصیت های عسل و درمان بیماری ها و فواید بی انتها

از آنجایی که عسل خام دارای اسپور‌هایی است که می‌تواند باعث مسمومیت کودکان زیر یکسال شود. این نگرانی برای خانم‌های باردار وجود دارد که مصرف عسل در بارداری مضر است؟

۴. مصرف ۳۰ تا ۴۰ گرم عسل در طول زمان ورزش به ازای هر ساعت ورزش کردن

عسل طبیعی فشار مایعات بدن را متعادل می‌کند و باعث تنظیم فشار خون و جلوگیری از سکته قلبی می‌شود.

یونانیان باستان تصور می‌کردند که خدایان چون خوراک بهشتی می‌خوردند، فناناپذیر و ابدی گشته‌اند.

در سال ۲۰۰۴ یک مطالعه نه چندان گسترده بر روی عسل و شکر و تاثیر آن‌ها بر روی سطح قند خون انجام شد. نتایج نشان داد که محلول ۷۵ گرمی از عسل چه در افراد داری دیابت و چه در افرادی که اصلا دیابت ندارند بعد از ۳۰ دقیقه سطح قند خون را بالا می‌برد، اما این میزان نسبت به محلول ۷۵ گرمی شکر کمتر است.

اگر چه وراثت و همچنین رژیم غذایی از عوامل موثر در ایجاد آکنه یا جوش صورت و بدن است، اما این مشکلات معمولا زمانی ایجاد می‌شود که غدد روغنی پوست تحریک شده و بیش از حد ترشح شوند یا اینکه فعالیت‌های باکتری‌های روی سطح پوست افزایش یابد.

 کاهش get more info آلرژی‌های فصلی: عسل، اگر از نوع طبیعی و خام آن باشد به علت داشتن مقادیری از گرده گل در داخل خود، می‌تواند حساسیت‌های فصلی دوران بارداری را کاهش دهد.

ترویج بهبودی: عسل به دلیل مواد غذایی غنی که دارد، می تواند به بهبود سریع تر زخم ها، زخم های دهانی، و زخم های جلدی کمک کند.

در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]

Report this page